Woendag 20 juni 2012
Wat een rust, heerlijk. Ik was wel even wakker in de vroege ochtend, maar heb me nog eens omgedraaid. Rond tien uur was het laat genoeg om op te staan. Na de koffie met cake heb ik de rest van de ochtend en zelfs het begin van de middag gebruikt om foto's en dergelijke bij te werken. Na dit harde werken krijg ik van de aardige Gurutze het aanbod om met haar de maaltijd te delen. Een heerlijke pastasalade met tonijn, tomaat, ui en maïs. Goede voeding, want de pelgrim schijnt te mager te worden.
Hierna werd het tijd om van de zon te gaan genieten. Een poos naar het strand. Om een beetje te zonnen, dobberen in het water, zonnen om op te drogen. Toen de camera ter hand genomen om de schoonheid van dit mooie strandje vast te leggen.
Het begon drukker te worden, terwijl de zon steeds meer achter de wolken verdween. Ik wilde ook nog even naar het strand aan de andere zijde van de stad. Daar was zelfs nog meer drukte. Veel gezinnen en jeugd. De zon was nu helemaal verdwenen. En ik besloot terug te keren naar het pension om me zelf op te frissen en mijn kleding te wassen.
Ik krijg een groot compliment van Guru. Ze vraagt of ik koffie met cake wil. Na mijn enthousiaste antwoord begint zij te lachen en zegt dat ik 'straal als een blij jongetje'.
Later nog weer op pad: terrasje met een groot glas bier. Het is meer vakantie dan een pelgrimstocht. Nog maar een bestellen en ach doe er maar een pinxtos (geen tapas) bij.
Rond half tien wordt het toch te koud. Terug naar Getariano Pentsioa om nog te schrijven en op tijd naar bed te gaan. Het wordt weer laat, omdat ik blijf kletsen met Gurutze.
Morgen wacht de Camino.
Wat een rust, heerlijk. Ik was wel even wakker in de vroege ochtend, maar heb me nog eens omgedraaid. Rond tien uur was het laat genoeg om op te staan. Na de koffie met cake heb ik de rest van de ochtend en zelfs het begin van de middag gebruikt om foto's en dergelijke bij te werken. Na dit harde werken krijg ik van de aardige Gurutze het aanbod om met haar de maaltijd te delen. Een heerlijke pastasalade met tonijn, tomaat, ui en maïs. Goede voeding, want de pelgrim schijnt te mager te worden.
Hierna werd het tijd om van de zon te gaan genieten. Een poos naar het strand. Om een beetje te zonnen, dobberen in het water, zonnen om op te drogen. Toen de camera ter hand genomen om de schoonheid van dit mooie strandje vast te leggen.
Het begon drukker te worden, terwijl de zon steeds meer achter de wolken verdween. Ik wilde ook nog even naar het strand aan de andere zijde van de stad. Daar was zelfs nog meer drukte. Veel gezinnen en jeugd. De zon was nu helemaal verdwenen. En ik besloot terug te keren naar het pension om me zelf op te frissen en mijn kleding te wassen.
Ik krijg een groot compliment van Guru. Ze vraagt of ik koffie met cake wil. Na mijn enthousiaste antwoord begint zij te lachen en zegt dat ik 'straal als een blij jongetje'.
Later nog weer op pad: terrasje met een groot glas bier. Het is meer vakantie dan een pelgrimstocht. Nog maar een bestellen en ach doe er maar een pinxtos (geen tapas) bij.
Rond half tien wordt het toch te koud. Terug naar Getariano Pentsioa om nog te schrijven en op tijd naar bed te gaan. Het wordt weer laat, omdat ik blijf kletsen met Gurutze.
Morgen wacht de Camino.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten