Zondag 22 juli 2012
Na de enerverende dag van gisteren is het nu allemaal wat onwezenlijk. Aangezien ik in een pension overnacht heb, kan ik uitslapen en alle tijd nemen die ik denk nodig te hebben. En ik neem alle tijd, ook om te bezinnen wat nog te doen. Blijf ik, wil ik verder naar Muxia of terug naar Santiago?
De pension- annex alberguebeheerder wijst mij de weg naar het toeristenbureau. Daar hoop ik meer informatie te krijgen over Fisterra en goedkope overnachtingen. Buiten Albergue´s om; liefst geen Albergue´s meer. En ik wil ook info over de route naar Muxia. Helaas zijn ze pas om 14 uur open.
Dan maar lekker naar het strand. Aan de oceaanzijde. Als ik blijf wil ik daar de zonsondergang bekijken, misschien zelfs overnachten. Onderweg naar het strand ben ik nog aan het overleggen hoe en of ik direct de zee induik. Het is daar gisteren jammer genoeg niet meer van gekomen.
Als ik eenmaal mijn rugzak heb afgedaan en de schoenen zijn uitgetrokken, gaat de rest als vanzelf. In bijn blote kont ren ik naar het water en ga met volle overgave de confrontatie met de zee aan. KOUD!!! Maar heerlijk!
Na een minuut of wat spelen met en duiken in de golven vind ik het goed. Alle oude energie is wel weggespoeld. Op het strand trek ik mijn onderbroek aan als zwembroek. En geniet van alles wat er zich op het strand en in het water afspeelt. Er zijn twee kampementen van pelgrims. Het zijn gasten die blijkbaar al veel langer op het strand leven. Dagelijks is er een aanloop van tijdelijke nieuwe ´gasten´. Zij vertrekken later in de avond weer naar hun Albergue of andere logeeradres. Anderen blijven de nacht en misschien langer. Het is een vrij leven: Zon, water, strand, geen verantwoording. Vrij!
Enkele van deze stoere vrijheidsaanbidders gaan met een frisbee aan de slag. Al snel komen er meer pelgrims bij. Dan zijn het geen pelgrims of zwervers of strandbewoners, nee dan zijn het net kinderen die met veel plezier duiken op de onberekenbare bewegingen van het ronde schijfje. Lachen gieren, veel lol om de capriolen van de medespelers of zichzelf. Puur genieten.
Ik ga hier naar de zonsondergang kijken; ik ga hier overnachten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten