donderdag 24 mei 2012

A mystical church

Donderdag 24 mei 2012

Rennes le Chateau! Waarom? Sinds lange tijd hangt er een waas van geheimzinnigheid en mysterie rondom haar kerk en voormalig pastoor. In bijna ieder boek over Jezus en Maria Magdalena, de heilige graal, de tempeliers en/of de vrijmetselaars wordt het wel genoemd. Er zouden allerlei geheime boodschappen in beelden en teksten verstopt zitten. Boodschappen die voor ingewijden duidelijk zichtbaar zouden ziin. Pastoor Sauniere zou een geheim bemachtigd hebben die de kerk zou kunnen 'vernietigen'. Hiervoor zou de abbé een kapitaal aan zwijggeld hebben gekregen. Dit geheim had betrekking op Jezus en de Magdalese. Vandaar de verering rondom de kerk juist voor deze Maria. (voor meer info: Wikipedia). Daarnaast waren wij tijdens onze vakantie van 2006 ook al eens hier. Kwamen toen echter voor gesloten deuren.
Ik maak er een gemakkelijke dag van. Na de strijd van gisteren gun ik  mij die luxe. Voor ik uit Alet les Bains vertrek maak ik nog wat foto's, loop nog wat rond. Het plaatsje is echt een aanrader. Voor studenten: men kan er zelfs couch surfen.
Voor € 1,00 met de bus naar Couiza aan de voet van de berg waar Rennes bovenop ligt. Vanaf hier begin ik de 4,5 km lange klim. Binnen de kortste keren gutst het zweet uit al mijn poriën. Ja ook hier is nu warm. Zon aan een strakke blauwe lucht.
Ik heb geleerd van gisteren en heb mijn tempo danig aangepast. Gun mijzelf de tijd. Onderweg naar boven nog een close encounter met een slang. Maar snel schiet zij het hoge gras van de berm in. Eenmaal boven eerst lekker uitrusten en weer een beetje opdrogen. Daarna verken ik zes jaar na dato opnieuw het dorpje.
Toch gaat het mij maar om één ding: de kerk. En ik ben er ook lange tijd binnen geweest. Ik heb ook nog wel gezocht naar de symboliek, maar ja: ik ben geen ingewijde. Het is gewoon een mooie kleine kerk. Deels verwaarloosd qua muurschilderingen. Maar ik vind de beelden en het glas in lood prachtig. Na lange tijd binnen te zijn geweest toch ook nog een aantal foto's gemaakt. En een kaars gebrand voor een goed vervolg van mijn reis.
Daarna is er tijd voor koffie. Ik drink een grande café bij het terrascafé tegenover de kerk. Opeens heb ik geen rust meer aan mijn kont. Ik wil al weer verder. Genieten in alle rust is nog niet echt mogelijk.
De weg naar beneden baart mij ook lichtelijk zorgen. Het is een andere dan ik gekomen ben. En het is een zandpad. Wéér een zandpad! Bij de parkeerplaats in het dorp gelukkig een informatiebord met uitleg en routes. Samen met Nokia-navi vind ik het juiste pad. En ja, ditmaal een echt duidelijk pad.
In Esperaza is het tijd om voor overnachting te zorgen. Die vind ik in een hele knusse B&B met Engelse eigenaar. Heel vriendelijke man, heel voorkomend en verzorgend. Nog wat boodschappen gedaan. De kleding alweer gewassen. Een wandelingetje gemaakt, want we moeten blijven bewegen. Even een berichtje schrijven en alles is op orde.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten