Vrijdag 8 juni 2012
In het begin van de route kreeg ik nogmaals heel duidelijk ingewreven dat het soms beter is om op gebaande paden te blijven. Van Bétharram ging het naar Asson, via een deel van de weg die ik gisteren gemist heb. Her en der zijn de aanwijsbordjes van de Chemin. Nooit gezien gisteren.
Als ik de route goed gevolgd had, dan had mij dat over de twee dagen wel 15 km gescheeld. En ik had in Asson geslapen, zoals gepland. En ik had vandaag 7 km minder in de regen hoeven lopen.
Het was dus al weer een regendag. Tot overmaat van ramp ging de Chemin vandaag geregeld door heel hoog gras. Of langs bossages met heel laag hangende takken. Was ik net een beetje opgedroogd, kreeg ik hierdoor wel weer een nieuw nat pak.
Het wandelen werd daardoor wéér afzien. Voeten opnieuw helemaal doorweekt. Gelukkig is er niets stukgegaan. Maar dit is echt niet leuk meer. De combinatie van regen en het gevoelsmatig vreemde verloop van de route is frustrerend. En vermoeiend, zeer vermoeiend. Dat knalt er ook mentaal in.
Ten langen leste maar mijn eigen beslissingen genomen met gebruikmaking van de route. Dat scheelde toch een stuk; het werd ook weer eenvoudiger. En aan het eind van de etappe eindelijk Arudy.
Het is een redelijk grote plaats met in ieder geval nog winkels die ook nog eens geopend zijn. Ik overnacht opnieuw in een refuge. In de pastorie bij de pastoor, Abbé Pierre. Hij is heel vriendelijk en voorkomend. Vraagt en informeert; is op een plezierige manier nieuwsgierig. De pastoor nodigt mij uiteindelijk ook nog eens uit mee te eten met hem en een aantal jongeren uit zijn gemeente.
Wat opgelaten accepteer ik het aanbod. Aan tafel is het tussen de jonge gasten allemaal papperlapap, maar toch doen ze ook moeite Engels te praten en mij iets te betrekken. Toch heel gezellig.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten