Woensdag 18 juli 2012
Twee maanden onderweg, morgen zijn er negen weken verstreken sinds het vertrek uit Laar. De tweede poging wel te verstaan. Wat is het snel gegaan; wat is er veel gebeurd. Zo veel meer dan ik überhaupt heb kunnen schrijven. Zo veel meer dan ik ook heb kunnen laten weten via het prachtige medium Facebook. Dan kan internet toch heel mooi zijn.
Hoewel ik van te voren gezegd had zo min mogelijk contacten te onderhouden. Ben ik achteraf blij dat ik dit toch gedaan heb. Het heeft mij heel veel plezier gedaan: alle reacties op alle foto´s, alle berichten, alle blogs. En het is nog niet ten einde. Eerst de tussenstop Santiago, dan naar het Einde van de Wereld. Heel misschien toch ook nog naar Muxia, die andere bijzonder plek aan de kust.
Vandaag op de drukke wandelweg die Camino Francès heet. En ja het is er veel drukker. Het is niet te vergelijken zelfs. Als er op de Primitivo op een dag 5 tot 10 mensen op mijn pad kwamen, dan was het druk. Nu passeerde ik soms misschien wel 5 tot 10 mensen per minuut.
Vervelend? Nee! Echt niet. Gewoon een heel andere ervaring. De mensen hier kennen elkaar natuurlijk ook al langer. Hebben veel de zelfde weg, vanaf het zelfde startpunt gewandeld. En hebben dus de zelfde binding die wij op de Primitivo mochten ervaren. Alleen is de Energie op deze weg echt anders, want men is hier veel drukker, uitbundiger, meer uitgelaten. Een buitenstaander zou het bijna overdreven kunnen noemen. Dat is het niet!
De groep is gedecimeerd tot 1 (een). Zo ben je met zes personen samen, zo ben je weer alleen. Niet eenzaam gelukkig. Zora vertrok vanmorgen als eerste. Vermoedelijk, want ik weet niet hoe laat Daniël vertrokken is. Een uur later ben ik vertrokken en de andere drie, Eve Oriane en Christophe zijn nog later vertrokken. Ik heb alleen nog met Zora contact gehad. Zij met Oriane. Die is samen met Christophe al na circa 15 km gestopt in Arzua. Waar Eve en Daniël zijn weten we niet. Zora is in O Pedrouzo op 20 km van Santiago. Ik ben in een gehuchtje genaamd Amenal op ongeveer 15-16 km van het graf van de apostel.
Het was de bedoeling om met de groep tot Pedrouzo te wandelen en dan morgen, de 19e juli naar Santiago door te lopen. Na alle onzekerheden en twijfels besloot ik voor me zelf om dan vandaag de grote sprong van 50+ km te maken. Wandelen was geen enkel probleem. Ook niet toen het later op de middag steeds warmer begon te worden. Alleen maakte ik de ´fout´ om bij een hotel restaurant in Amenal te stoppen.
Ik wilde slechts vers water voor de laatste kilometers. Zag dat er vrij wifi was en bestelde ook een cola. Om de tijd te nemen voor een gegevensdump op FB. Toen werd ik geroepen door de Amerikaanse Krista die ik eerder vandaag onderweg ontmoet had. We kwamen in gesprek, ik ging er bij zitten en alle energie vloeide uit mijn lichaam. Het was ineens over. Een hotel hoefde ik niet te zoeken en dus slaap ik op enkele kilometers van Santiago.
En 1000 (ja: duizend) pelgrims zullen morgen de stad weer intrekken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten